جروزالم پست نوشت: سیاست بایدن برای پیوستن مجدد به برجام، عوامل بسیار بیشتری را نسبت به نیازهای امنیتی اسرائیل در نظر می گیرد. بعید است که یک سخنرانی جنگ طلبانه توسط رئیس جدید موساد این سیاست را تغییر دهد، اما می تواند منجر به انزوای بارنیا شود. اگر بارنیا می خواست به عنوان یک نیروی اطلاعاتی قابل اعتماد، غیرسیاسی و متقاعد کننده دیده شود، آیا نباید انتقادات خود را در خفا نگه می داشت؟
وزنامه انگلیسی زبان و اسرائیلی جروزالم پست، چاپ بیت المقدس در مطلبی به قلم یونا جرمی باب نوشت: اندکی پس از انتشار این مقاله، دیوید بارنیا، مدیر موساد، ممکن است از راهروی بزرگی که بر روی دیوارهای آن تصویر قهرمانان اطلاعاتی کشته شده سیا قرار دارد، عبور کند تا به یکی از حساس‌ترین و پرتنش‌ترین جلسات زندگی حرفه‌ای خود برسد.
در ادامه این مطلب آمده است: پرسش‌های سرنوشت‌سازی مطرح است. از جمله اینکه آیا اسرائیل می‌تواند پس از اولین هفته ی متزلزل مذاکرات هسته‌ای ایران، بر ایالات متحده تأثیر بگذارد و آیا بارنیا پس از سخنرانی مهم و جنگ طلبانه ی خود در پنجشنبه گذشته نفوذ شخصی خود را افزایش داده یا از دست داده است؟
طی آن سخنرانی، بارنیا هیچ تردیدی در مورد جایگاه خود در بحث های داخلی موساد و بحث های جهانی گسترده تر در مورد چگونگی مدیریت جمهوری اسلامی باقی نگذاشت.
تامیر پاردو، شبتای شاویت، افرایم هالیوی و دانی یاتوم، روسای سابق موساد، همگی به طرق مختلف گفته‌اند که اسرائیل باید سخت تلاش کند تا تهران را از دستیابی به سلاح هسته‌ای باز دارد، اما ممکن است تل آویو نیاز به برنامه‌ریزی برای کنار آمدن با چنین واقعیتی را داشته باشد.
در مقابل، یوسی کوهن، مدیر سابق موساد که اخیراً بازنشسته شد، گفته است که اسرائیل و موساد این قدرت را دارند که برای جلوگیری از دستیابی ایران به بمب، به طور نامحدود عمل کنند.
واقعیت این است که تل آویو خواهان جلوگیری از دستیابی ایران به بمب هسته‌ای است، اما همچنین نگران این است که رفتاری بیش از حد تهاجمی انجام دهد که می‌تواند اسرائیل را وارد یک جنگ منطقه‌ای کند یا به روابطش با آمریکا آسیب دائمی بزند.
در مقابل، واشنگتن معتقد است که دولت یهود یک ابرقدرت کوچک است که می تواند از زور آشکار یا پنهان برای متوقف کردن ایران استفاده کند اما عواقب این کار بسیار شوم است.
هفته گذشته، بارنیا گفت: ایران سلاح هسته‌ای نخواهد داشت، نه در سال‌های آینده و نه هیچ زمان دیگری. این تعهد شخصی من است، این تعهد موساد است.
رئیس موساد گفت: چشمان ما باز است، ما هوشیار هستیم و همراه با همکارانمان در تشکیلات دفاعی، هر کاری که لازم باشد انجام خواهیم داد تا این تهدید را از اسرائیل دور نگه داریم و از هر جهت آن را خنثی کنیم. بارنیا همچنین به شدت از توافق هسته ای ۲۰۱۵ برجام انتقاد کرد و آن را “وحشتناک” و “به سختی قابل تحمل” خواند.
گزارش‌ها مبهم هستند، اما این احتمال نیز وجود دارد که اسرائیل و موساد در حمله نافرجام هواپیماهای بدون سرنشین به نطنز در آخر هفته دست داشته باشند.
از آنجائیکه واشنگتن برادر بزرگ اسرائیل است، بارنیا ممکن است این نگرانی را داشته باشد که ویلیام برنز، رئیس سیا، او را به خاطر اینکه به صورت علنی علیه همه چیزهایی که دولت بایدن برای آن تلاش می کند، موضع می گیرد، مورد بازخواست قرار دهد.
آیا بارنیا به این فکر می کرد که برای شنیده شدن حرف هایش توسط واشنگتن باید مانند بنیامین نتانیاهو، انتقادات خود را از سیاست ایالات متحده به صورت علنی مطرح کند؟
یک استدلال برای این موضوع وجود دارد. آن هم این است که به زعم بارنیا، اگر ایالات متحده واقعاً متقاعد شود که اسرائیل در آستانه اقدام آشکار یا پنهان علیه ایران است، ممکن است برای توافق بر اساس شرایط اسرائیل سخت‌تر فشار بیاورد.
اما سیاست بایدن برای پیوستن مجدد به برجام، عوامل بسیار بیشتری را نسبت به نیازهای امنیتی اسرائیل در نظر می گیرد. بعید است که یک سخنرانی جنگ طلبانه توسط رئیس جدید موساد این سیاست را تغییر دهد، اما می تواند منجر به انزوای بارنیا شود.
اگر بارنیا می خواست به عنوان یک نیروی اطلاعاتی قابل اعتماد، غیرسیاسی و متقاعد کننده دیده شود، آیا نباید انتقادات خود را در خفا نگه می داشت؟
از شواهد این طور بر می آید که یا دولت نخست‌وزیر نفتالی بنت در جنگ علنی با آمریکا بر سر ایران، آن‌طور که برخی تصور می‌کردند با نتانیاهو تفاوتی ندارد، یا اینکه خود بارنیا راه کوهن را به جای دیگر روسای سابق موساد انتخاب کرده است.
ممکن است چند سال بعد، هنگام ارزیابی میراث و توانایی بارنیا برای متقاعد کردن همتایان آمریکایی‌اش، سخنرانی هفته گذشته ی وی برجسته شود. از سوی دیگر، ممکن است او در جلسه ی روز دوشنبه با مخالفت های شدیدی از سوی سیا مواجه شود.