عادل کشاورز
عدم توجه به نقطه نظرات مخالفین می تواند موافقین را در مسیر سقوط و نزول و درجا زنی و عدم رشد و توسعه و تعالی و ارتقاء قرار دهد و همین بی توجهی به نقطه نظرات مخالفین بستری را فراهم خواهد آورد که در نهایت درهای باز رشد و توسعه در نقطه ای به بن بست برسد که دیگر نتوان از آن بن بست ها رها شد و نجات یافت.
حتماً توجه کردید که در جهان و دنیایی که در آن زندگی می کنیم تقریباً و شاید هم تحقیقاً و باز شاید یقیناً همه چیز دارای جفت بوده و معیار شناسایی، توجه و قضاوت یک جفت توجه و نگاه به جفت دیگر است. خوب دقت کنید به این جفت ها خوبی و بدی، زشتی و زیبایی، غم و شادی، دراز وکوتاه، چپ و راست، پایین و بالا، راست و دروغ، شمال و جنوب، شرق و غرب، عرض و طول، پسر و دختر، زن ومرد، روشن و خاموش، شب و روز و بسیاری از این جفت ها.
اما آیا تاکنون دقت کردید که تقریباً تمامی جفت ها یا باز اشاره کنم تحقیقاً و شاید هم یقیتاً همگی در یک تضاد از همدیگر معنا پیدا می کنند و همین وجود تضاد است که به دیگری هویت می بخشد. یعنی اگر راستی نباشد چپی معنا نخواهد داشت. اگر زشتی نباشد زیبایی بی معنی خواهد بود. اگر مخالفی نباشد موافق معنایی نخواهد داشت. پس در ظاهر این تضاد به جای اینکه موجب رکود و رخوت و تنش و درگیری گردد موجب توسعه دید و گستردگی اندیشه و قدردانی و قدر شناسی می گردد. چون زمانی از تاریکی رهایی می یابیم که روشنایی را می بینیم. زمانی از جهل نجات پیدا می کنیم که به دانایی برسیم. در نتیجه این تضاد ها هستند که کمک می کند انسان در مسیری قرار گیرد تا از نعمت های دنیایی به درستی بهره برده و طریق انسانی زیستن را پیشه حیات خویش نماید. اما چگونگی استفاده و بهره بردن و نگاه انسانی تک تک انسان ها هست که می تواند معنای واقعی این برخورد تضادهارا نمایان سازد وگرنه تضاد بین فقر و غنا در رفتار بی تفاوتانه و غیر انسانی ما آدمیان می تواند موجب ایجاد شکاف عمیق طبقاتی گردد و یا عدم نشر و انتشار دانش می تواند جهل را در بین مردم جامعه گسترش دهد و عدم توجه به نقطه نظرات مخالفین می تواند موافقین را در مسیر سقوط و نزول و درجا زنی و عدم رشد و توسعه و تعالی و ارتقاء قرار دهد و همین بی توجهی به نقطه نظرات مخالفین بستری را فراهم خواهد آورد که در نهایت درهای باز رشد و توسعه در نقطه ای به بن بست برسد که دیگر نتوان از آن بن بست ها رها شد و نجات یافت. جزم اندیشی و یک سویه نگری مخالف را به دیده رغیب و دشمن و … نگریستن یعنی حرکت برخلاف معنای واقعی تضاد جفت ها است. تضادهای جفتی برای هم پوشانی و انذار و هشدار دادن برای قرار گرفتن در مسیر تعالی و رشد باید دیده و تعریف شوند نه در جهت و راستای جدایی و دوری و برخورد و درگیری. جوامعی که توانسته باشند از این عناصر متضاد جفتی در پهنه اخلاقیات و همزیستی مبتنی بر انسانیت در جوامعی که در آن زیست می نمایند به عنوان اهرم های وصل کنندگی و انسجام دهندگی و رفع کنندگی عیوب و مشکلات و موانع استفاده بهینه نمایند چنین جوامعی هیچگاه در مسیر سقوط و نزول ارزش ها و اخلاقیات و هر آنچه حاکم و جاری در روابط اجتماعی آنهاست قرار نخواهند گرفت بلکه همواره در طریق رشد و توسعه در تمامی عرصه های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی گام های بزرگ خواهند برداشت. پس باید شب را با روز، خورشید را با ماه، خوب را با بد، زشتی را با زیبایی و موافق را با مخالف شناخت و براساس آن شناخت و فهم و معرفت هر آنچه در روابط فی مابین انسان های ساکن در یک جامعه بروز و ظهور می یابد را با آن معیارها مورد سنجش، ارزیابی، تجزیه و تحلیل و تفسیر قرار داد. آنگاه است که خواهیم فهمید هر تضادی ناشی از برخورد در منافع به وجود نیامده و تبلور نیافته بلکه تضادها را هم می توان از دیدی و نظری دیگر هم نگریست. حال چرا چنین جایگاهی نزد برخی مسئولین نگرش با سویه مثبت اندیشی تعریف نشده و هر صدا و قلم و رفتار در تضاد با دیدگاه های خود را بر نمی تابند و به آن تضاد به مثابه تضاد جفتی نگاه نمی کنند که می تواند کمک حالشان باشد در تصمیم سازی هایشان و تصمیم گیری هایشان خود دانند و جالب اینکه دلیل نگاه منفی خود را هم به طور واضح بیان نمی کنند. شاید خود را پرفسور می دانند و اشراف به تمامی مسائل درگیر با آن. نظر شما چیست؟
منبع :منجیل خبر