الهام هاشمی براگوری
اشاره:
در هفته گذشته ؛ آغاز مسیر تهیه گزارش های چهره به چهره در بخش بلوکات را با روستای کوکنه آغاز کردیم و اما این هفته با روستاهای بالابراگور-روناسکبن در خدمت شما خوانندگان گرامی هستیم. دو روستای ادغام شده با کوله باری از مشکلات. بالابراگور-روناسکبن در بخش بلوکات شهرستان رودبار و در منطقه فرارود واقع شده است. روستاهای این منطقه همگی دارای بافتی خطی می باشند. که ویژگی اصلی این نوع بافت روستایی فاصله ی خانه های روستایی از یکدیگر می باشد. خانه های روستا اغلب چوبی و کاه گلی و دارای ایوانی رو به کوهستان هستند.روستایی نیمه کوهستانی با بهره مندی از ۴۵خانوار ساکن؛ با آب و هوایی مطبوع و خنک در دل جنگلهای هیرکانی، روستاهایی که در کنار سهل الوصول بودن و دسترسی آسان، به دور از دنیای تکنولوژی است. پیشه اصلی روستاییان این منطقه دامداری و کشاورزی است و آنها به گویش گالشی صحبت می کنند. در ادامه مشکلات اهالی را با شما در میان می گذاریم، باشد که رفع دغدغه های اهالی خونگرم و مهمان نواز روستاهای بالابراگور و روناسکبن توشه ای باشد برای آخرت من و مسئولینی که با گوش و جان سپردن به فرمایشات امام حسین (ع)، (که هر کس گره از کار مومن گشاید خداوند در آخرت گره از کارش می گشاید)، در راه خدمت به خلق از هیچ تلاشی دریغ نمی کنند.
*اول تا آخر مشکلات روستا را گفتم
اگر قرار است با چشم بسته کسی را در کیسه بندازند و ببرند، من آماده ام !!!
هوشیار باقری عضو شورای روستاهای بالابراگور و روناسکبن در گفتگو با خبرنگار ما با بیان اینکه بزرگترین مشکل ما درمحل بالا براگور- روناسکبن عدم آنتن دهی و اینترنت است، تشریح کرد:
اینترنتی برای استفاده دانش آموزان وجود ندارد که درس بخوانند. تلاش ما برای ساماندهی آبهای سطحی روستا بود، که متاسفانه نتوانستیم آن طور که در شان اهالی خونگرم روستا است ظاهر شویم و این مهم را به مرحله آخر برسانیم. آب سطحی که قرار بود مشکل آن حل و ، به برنجزارهای مردم سراریز می شود و در گیری وجود دارد که چرا پیگیری نمی شود. قطعا در بالابراگور مشکلات عدیده ای وجود دارد در مجموع رانش راه ها ،عدم ساماندهی آب های سطحی و آنتن دهی از معضلات این روستا است . وی در ادامه با بیان اینکه دو روستای روناسکبن و بالابراگور را بدون کارشناسی با هم ادغام کرده اند در صورتی که آمار جمعیتی ما را با براگور سرشماری می کنند و بودجه ما به حساب دهیاری براگور (براگور-بالابراگور دهیاری مشترک) واریز می شود .
بابت همین موضوع نیز ما سر در گم هستیم.
اگر بالابراگور جز براگور است پس چرا خدماتی که به روستای ما عرضه می شود یکسان نیست؟
درخواست ما از بخشداری این است که حداقل یک نفر از سه عضو شورای اسلامی از روستای ما باشد. وی در ادامه با بیان اینکه ورود برخی غیر بومی ها، موجب ایجاد مشکل برای اهالی روستا مانند رانش زمین شده است، افزود: می گویند برخی از غیربومی ها با آزار مردم گفته اند: شما هیچ کاری نمی توانید بکنید ما شما را با چشم بسته در کیسه می کنیم.
اول تا آخر مشکلات روستا را گفتم؛ اگر قرار است با چشم بسته کسی را در کیسه بندازند و ببرند، من آماده ام !!!
از آقایان پیراندرخ بخشدار سابق رحمت آباد و بلوکات، جهانگرد بخشدار فعلی، قاسمی رئیس اداره راه( که بیش از ۵۰ کامیون سنگ در اختیار ما گذاشت تا دوایی از درد رانش درمان کند اما بی نتیجه بود) هم سپاسگزارم که همواره در کنار مردم بوده اند.
کم لطفی مسئولین موجب شده است تا لبخند به سختی بر لبان ما نقش ببنددکیومرث باقری از دیگر اعضای شورا خاطر نشان کرد: روستای ما دارای زیبایی های طبیعی چشم گیری است. اما کم لطفی مسئولین موجب شده است تا لبخند به سختی بر لبان ما نقش ببندد. با تأسیس دکل براگور که با پیگیری شما خبرنگار محترم و حمایت بی ریغ مسئولین شهرستانی، استانی و کشوری در دست اقدام است؛ قطعا تا حدودی مشکلات آنتن دهی را مرتفع خواهد کرد اما باید دید نتیجه کار به کجا ختم خواهد شد و تکلیف عدم آنتن دهی تلفن و عدم بهره مندی از اینترنت بعد از ۴۰ سال در روستاهای بالابراگور-روناسکبن چه می شود. وی در ادامه تأکید کرد: ساماندهی آبهای سطحی در روستاها به طور قطع انجام نشده و این پروژه در بالابراگور-روناسکبن نیمه تمام رها شد.
کیو مرث باقری در ادامه در خصوص مشکل رانش جاده روناسکبن گفت: رانش و تخریب جاده به دلیل برداشت غیر اصولی توسط غیر بومی صورت گرفته است. اعتباری که برای رفع این مشکل تخمین زنده اند، میلیونی است. بخشدار و رئیس اداره راه آمدند و قول مساعد دادند که درست کنند اما هنوز که هنوز است حرف تلخش را ما از مردم می خوریم که چرا شورا کاری نمی کند… ما شن ریزی لازم و هر کاری که به دستمان رسیده را انجام دادیم . سال گذشته زیر سازی جاده روناسکبن را انجام شد اما گفتند زیر سازی خراب است و آسفالت را به گرد پشته ادامه دادند و همچنان انبوهی از مشکلات در این روستا باقی مانده است.
* منابع طیبعی دست ما را بسته است
امید باقری براگوری ۷۱ ساله در گفتگو با آوای جنگل گفت: خدا را شاکرم که در روستا زندگی می کنم و از تمام نعمت های خداوند بهره مند هستم. اما از دغدغه مهم اهالی مشکل منابع طبیعی است. زمین آبا و اجدادی ما که در طرح هادی است ولی منابع طیبعی دست ما را بسته و نمی گذارند کاشانه ای برای دخترم در اینجا ساخته شود. درخواست ما از آقای کریمی، رئیس محترم منابع طبیعی شهرستان؛ رفع این دغدغه جوانان ماست. دقیقا این مشکل مشابه سایر همسایگان ما نیز می باشد.
*دانش آموزان ما بدلیل عدم اینترنت بی سواد مانده اند
خانم باقری از دیگر اهالی روستای بالا براگور افزود: داری دو فرزند هستم در واقع مشکل اصلی ما اینترنت است که دانش آموزان ما با آن مواجه هستند ، دانشجو در جنگل در کلبه خرابه باید درس بخواند و با نبود اینترنت مواجه است. دانش آموزان ما همه چیز را از یاد برده اند و بی سواد می شوند.
*کولبری به علت خرابی جاده در روناسکبن
قدیمی از اهالی روستای روناسکبن در گفتگو با آوای جنگل در خصوص مشکل جاده گفت : دو سال است که به علت خرابی جاده بار را کول می گیریم و به خانه می بریم.
*همه این مشکلات یک طرف، اذیت و آزار غیر بومی ها یک طرف …
سیف اله رجبی از دیگر اهالی روستای روناسکبن با بیان اینکه حدود ۶۷ سال است که دراین روستا زندگی می کنم، خاطر نشان کرد: جاده ما آسفالت مناسبی ندارد، کانال کشی نشده است، آب باران و گاهی اوقات سیل همین جاده را خراب می کند و در تابستان آب کم داریم . همه این مشکلات یک طرف، اذیت و آزار غیر بومی ها یک طرف. ..
*ضعف شدید برق در روستا/ تلوزیون را روشن می کنیم، یخچال خاموش می شود…
*بی توجهی و انکار برخی مسئولین؛ باعث شده است تا با چنین مشکلی مواجه شدیم
خانم هاشمی از اهالی خونگرم و مادران زحمتکش روستای روناسکبن افزود: ۱۲ خانوار در این محل زندگی می کنند و مشکلات بالا براگور و روناسکبن یکی است و هردو مشکل جاده و رانش دارند ، متاسفانه مسئولین ما درگذشته به ما سر می زدند ولی در یک سال گذشته کسی با کسی نیست…
ضعف برق در روستا بقدری شدید است که تلوزیون را روشن می کنیم، یخچال خاموش می شود… کابل برق روستا را دزدیده اند و این بی توجهی و انکار برخی مسئولین؛ باعث شده است تا با چنین مشکلی مواجه شدیم. جاده ای که مناسب بود، دو سال است رانش کرده است. جاده را نشی شده عبور ومرور را سخت کرده به حدی که ما درروزهای بارانی هیچ جایی نمی توانیم برویم.احمد نصیری از دیگر اهالی روستا افزود: ما دامداریم و هیچ درآمد دیگری نداریم، نه بازنشسته ایم و نه حقوق بگیر، فقط با دامداری زندگی را می گذرانیم. یک روستایی بدون مرغ، بدون جوجه، بدون گاو بدون دام، بدون بیجار و … آیا روستایی است؟ افراد غیر بومی برای ما آزار و اذیت دارند. ما نیاز به آسایش و آرامش داریم. مسئولین نتوانستند به ما کمک کنند، از مراجع محترم قانونی خواهشمندیم برای جاده رانشی محل چاره ای بیاندیشند.
* ما هم نامحرم هستیم و هم محروم مانده ایم
در گفتگوی چهره به چهره با اهالی روستاهای بالابراگور- روناسکبن مطرح شد:
مردم آزاری تا کجا ؟ آقای دادستان به دادمان برسید/ دو سال است که راهمان رانش کرده است