اهالی روستای شیخ علی توسه در گزارش چهره به چهره با هفته نامه آوای جنگل: روستای شیخ علی توسه، از توابع دهستان بلوکات شهرستان می باشد. پیشه اصلی مردمان خونگرم آن، دامداری و کشاورزی است.
در ادامه گفتگویمان را با اهالی خونگرم شیخ علی توسه خواهید خواند که از مشکلاتشان می گویند. شورا و دهیار شیخ علی توسه برای رضای خدا کاری انجام دهند/لات، برای همه مردم است نه عده ای خاص!
حسن باقری، از اهالی روستای شیخ علی توسه در گفتگو با ما عنوان کرد:
خیلی از اهالی ساکن در روستا دامدار هستند. این درصورتی است که محل اصلی چرای دامهای ما، جنگل،بیجار یا لات(قطعه ای زمین چندهزار متری که دارای درختان و پوشش سبز است) می باشد. اما طی سالیان گذشته چند نفر با همکاری دیگران به بهره برداری معدن شن و ماسه در لات پرداخته اند.
در وهله اول اگر قرار است از لات برای کسب درآمد استفاده شود، چرا شورا و دهیار برای رضای خدا و مردم مستضعف روستا، با کمک مسئولین و قطعه بندی بخشی از لات جهت کشت و زرع به مردم کمک نمی کنند؟بعضی از اهالی روستا که زمین کشاورزی ندارند،قطعا نیازمند کمک می باشند.
در وهله دوم، اگر قرار است با پا درمیانی مسئولین استانی و مجوزهای قانونی!، افراد غیر بومی در این روستا فعالیت کنند،چرا از بومی ها ی بیکار روستا برای کار استفاده نمی کنند؟!
انتظار ما از شورا و دهیار روستا کمک به مردم روستا است. هنوز کوچه های روستای ما خاکی است،اما افرادی که معادن شن را با مجوز قانونی فصلی،بهره برداری می کنند فقط به نفع عده ای خاص سوت می زنند…
چرا از بستگان آقای فلانی،باید از لات بصورت غیر قانونی و شبانه با تراکتور شن برداشت کند اما درخواست کمک به اهالی ضعیف و بیکار شیخ علی توسه که هر کدام بعضا دارای خانواده و حتی تحصیل کرده هستند،بی نتیجه باشد؟رئیس محیط زیست شهرستان بارها پیگیر روند غیر قانونی در روستاها بوده است،اما پس مردم بیچاره و دست تنگ روستا چه باید بکنند؟چه کسی باید به آنها کمک کند جز شورا و دهیار که از برادران ما هستند؟
شورا و دهیار شیخ علی توسه انتظار ما کمک شما به مردم است،چه می کنید؟
خانم صبوری، از مادران زحمتکش،افزود:
لات را گوشت قربانی کرده اند،هر فرد با برگه ای در دست می تواند یک تکه از آن را بگیرد،اما مردم عادی نه. مردم فقیر روستا نه،مردم دامدار روستا نه.زمینی که وجود دارد، برای کل مردم است نمیشود هرکس که بخواهد برای خودش برداشت کند . دام های مردم روستا باید چراگاه داشته باشند .
حتی تمام راه هایی که مردم دام خود را از انجا میبرند را هم بسته اند. در این روستا مردمی هستند که حتی هزار تومان هم،واقعا برایشان هزار تومان است.حالا که میتوان به مردم کمک کرد،چرا شورا دریغ می کنند؟.برادران شورا، عزیزانی که فاقد مزارع هستند،مشتاق کشت و زرع در این اراضی می باشند،چطور آب منطقه ای می تواند مجوز برداشت شن و ماسه صادر کند،اگر شما پیشقدم به کمک به مردم شوید، گناه می شود؟
وضعیت خدمات دهی مرکز درمان شهربیجار، قابل قبول نیست
باقری،از دیگر اهالی روستا گفت:قبلا وضعیت رسیدگی به بیماران سرپایی خیلی بهتر بود اما جدیدا، پزشک در اختیار مرکز بهداشت شهربیجار قرار نمی دهند. اگر مردم بخواهند گوششان را شستشو دهند،باید منتظر بمانند تا در طول هفته یک ساعت خاص پزشک در مرکز درمان حضور داشته باشد. دندان پزشک در مرکز شهر بیجار وجود ندارد و جایگزین هم بجای اون نمیگذارند.
مشکلات را به فرصتهای طلایی اشتغال زایی تبدیل کنید
علیزاده، از دیگر اهالی تصریح کرد: در تمام روستاها، مشکلات وجود دارد اما اگر مرد میدان باشد، قطعا مشکلات را به فرصتهای طلایی تغییر خواهد داد
دهیار و شورای محترم با ارائه طرح های اشتغال زایی،برای برخی از مردم که شغل و درآمد ثابتی ندارند یا افراد بی سرپرست و فقیر ، اشتغال زایی کنند
آقایان مسئول، برای خدا و مردم هم کار کنید،چرا فقط به خود خدمت کنیم؟
محمدی، از پدران زحمتکش دامدار در روستای شیخ علی توسه اذعان کرد:
چراگاه روستا،توسط معادن برداشت شده اند . از جاهای مختلف می ایند و برداشت میکنند. چه کمکی به ما دارند؟غیر از نفع شخصی عده ای؟برای مردم عادی چه کرده اید؟خانوم خبرنگار شما مسئولید،مردم ما گناه دارند،چه باید بکنیم؟دست مسئولین به جایی بند است چرا برای بیکاران و جوانان ما کاری نمی کنند؟بخدا جوانان ما دنبال پشت میز نشینی نیستند، همین لات که هر که بخواهد با نامه ای از فرمانداری و مهر شورا می تواند برداشت کند،همین شرایط را پیش پای ما افراد عادی و جوانان عزیز بگذارید؟برای خدا و مردم هم کار کنید،چرا فقط به خود خدمت کنیم؟